سعادت٬شقاوت٬شجاعت٬جنایت٬جاودانگی٬نابودی٬شرف٬بی عزتی همه این خوبی ها و بدی ها در کمتر از یک نصف روز؛یعنی عاشورا در دو طرف زمین کربلا در لشکر حق و لشکر باطل ظهور می کند.معروف ها در اوج نورانیت و منکرات در پسترین حالت و ظلمت.آیا شقاو تمندان از همان روز به دنیا آمدنشان این گونه  خبیث و جنایتکار بودند و یاران امام حسین(ع)  نیز از همان اول سعادتمند بودند؟

باطلین؛وعده های حق الهی و پیامبر و ولیش را کنار گذاشتند و به وعده های دروغین شیطان دل سپردند.چون حب الدنیا داشتند شیطان دنیا را در مقابلشان زیبا و جاوید جلوه داد٬وعده چند دینار سکه ناچیز را به ریختن خون خدا پذیرفتند.

عجب دار دنیا پیچیده است.چشم بصیرت را می بندد و انسان را از دیدن و یافتن حقیقت باز می دارد.حب الدنیا زمینه نفاق را در انسان ایجاد می کند بسیاری از کسانی که در لشکر باطل بودند امام حسین را به خوبی می شناختند و بعضی از اینان در گذشته مورد اعتماد پیامبر(ص) و امام علی(ع) بودند.بعضی از اینان گمان هم نمی کردند روزی پسر رسول خدا و امام زمانشان را بکشند اما دنیا کم کم این زمینه را در آنان ایجاد کرد.نفاق در آنان ریشه دواند و کارشان بدینجا ختم شد.

در مقابل اینان،یاران امام حسین(ع) بودند که بعضی از آنها صاحب مال و ثروت بودند،ولی زندگی و عزت جاوید با امامشان را به مطاع ناچیز دنیا ترجیح دادند.انسانهایی که در مدار ولایت قرار گرفته و نور الهی بر دلهای آنها تابید و ماندگار همیشه تاریخ شدند.

کتاب عاشورا دو ورق دارد یک ورق حق مطلق و طرف دیگر باطل مطلق و درسهای فراوان آن.براستی ما در کدام مسیریم و در کدام سوی جبهه ایم٬حق یا باطل ؟