INTUITION | اشـــــــــــراق

حسن(ع) بُعد دیگر منشور فاطمه(س) است.حسن(ع) شیر صبر از جان مادر نوش کرده است.حسن(ع) بلوغ بردباری فاطمه(س) است.پاره های سرخ جگر فاطمه(س) است که بر تشت می ریزد.حسن(ع) در تداوم سکوت علی و مظلومیت فاطمه(س) است که صبر می کند.حسن(ع) از مادر آموخته است که جز به مصلحت اسلام نیندیشد.حسن(ع) از مادر آموخته است که چگونه تخم انقلاب بنشاند.حسن(ع) «استعد لسفرک» را از دست های مادر به ارمغان گرفته است.حسن(ع) خروش در مقابل پسران طلقا را طنین از فریاد مادر گرفته است.حسن(ع) از مادر آموخته است که حتی در دعا و استغفار هم «الجار ثم الدار».حسن(ع) به استدلال «امامتنا اماناً من الفرقه» فاطمه(س) است که امام است و برای «نظاماً للملة» است که طاعت می طلبد.(سیّد مهدی شجاعی)

***

«نگاه حسرت»
حسین،اِستاده و گویی که از رازی خبر دارد
که بر چشمِ حسن(ع) با یک جهان حسرت نظر دارد
زُمُرّد گون شده،یاقوتِ لب های دُرِ زهرا(س)
که از لَختِ دل خود طشت را پُر از گهر دارد
ز عمری خوردن خون جگر آسوده خواهد شد
یکی گوید به زینب چشم خود از طشت بردارد
به کُنجی کودکی ناظر به اوضاع است و می گِریَد
یتیمی بیند و چون جوجه سر در زیر پر دارد
زبانش نِی،نگاهش می کند بِدرود با خواهر
برادر دست بر دل از غم و خواهَر به سر دارد
بیا ای مرگ از رَه،راهِ وصل امروز کوته کن
که زهرا،انتظار دیدن روی پسر دارد
به حیدر روی منبر ناسزا گفتند و خون خوردم
کُجا تاریخ از ما خاندان مظلومتر دارد؟
***
«خانه،مسجد – کوچه»
در خانه شدی کینه ی همسر دیدی
مسجد رفتی،غربت حیدر دیدی
از مسجد و خانه که رها می گشتی
در کوچه شدی،قاتل مادر دیدی
***
«کینه ی دو زن»
بودند دو تن به جان و دل – دشمن تو
دادند به هم دست،پی کُشتن تو
این یک،پی آتش زدن جان برخاست
و آن یک،بنشاند تیرها بر تن تو
***
«شاهد هشت ساله»
در داغ نشسته لاله بودم آن روز
آلاله ی پُر ز ژاله بودم آن روز
خود پرده ز راز کوچه بر خواهم داشت
من شاهد هشت ساله بودم،آن روز
شاعر : علی انسانی

برای مشاهده تصویر زمینه بر روی لینک های زیر کلیک کنید:

اندازه ۱.۳۳ مگابایت

اندازه اصلی ۶.۸ مگابایت